Sekiranya Malaysia meluluskan akta yang membenarkan penggunaan perubatan dan/atau rekreasi ganja, negara ini dijangka menyaksikan lonjakan dalam pelaburan, hasil cukai, dan peluang pekerjaan dalam sektor pertanian serta farmaseutikal. Selain itu, penguatkuasaan undang-undang yang ketat dan rangka kerja regulasi yang komprehensif perlu dibangunkan untuk menangani isu-isu sosial seperti penyalahgunaan dan pasaran gelap yang sedia ada. Pengalaman negara-negara seperti Kanada dan Thailand menunjukkan bahawa kejayaan industri ganja bergantung kepada pengimbangan antara kebolehcapaian, keselamatan pengguna, dan sokongan kepada petani kecil. Malaysia, dengan kepelbagaian ekosistem pertanian dan lokasi geografi yang strategik, berpotensi menjadi peneraju dalam eksport produk ganja perubatan ke negara-negara serantau, asalkan kerangka pengawalseliaan, standard kualiti, dan proses pensijilan dipatuhi sepenuhnya.
1. Pengenalan kepada Isu dan Latar Belakang Undang-undang
Malaysia kini mengawal selia ganja di bawah Dangerous Drugs Act 1952, yang memperuntukkan hukuman berat termasuk gantung sampai mati bagi pelanggaran tertentu. Wacana pengubahsuaian akta untuk kegunaan perubatan mula diperkatakan sejak beberapa tahun kebelakangan, terutamanya selepas kejayaan Thailand dalam menghalalkan ganja perubatan pada 2018. Sokongan awam terhadap dekriminalisasi sebahagian besar menumpu kepada manfaat terapeutik THC dan CBD, yang telah terbukti dalam rawatan penyakit kronik seperti epilepsi dan kanser.
2. Potensi Ekonomi dan Pelaburan
Pasaran ganja global dianggarkan bernilai USD 22.1 bilion pada 2022 dengan kadar pertumbuhan tahunan kompaun (CAGR) 25.5% dari 2023 hingga 2030. Jika Malaysia memasuki industri ini, Jabatan Kastam dan Eksais boleh memperoleh hasil cukai sebanyak RM 2–3 bilion setahun berdasarkan model cukai perbandingan dari Kanada Regulations.gov. Selain itu, peluang pekerjaan dalam sektor pertanian—mulai daripada penanaman, pemprosesan, hingga penyelidikan perubatan—boleh membuka lebih daripada 10,000 peluang pekerjaan baharu.
3. Implikasi Sosial dan Kesihatan Awam
Kajian di Malaysia menunjukkan 64.7% responden menyokong dekriminalisasi ganja perubatan, mengutamakan keperluan pesakit kronik. Walaupun begitu, kebimbangan berkaitan peningkatan penyalahgunaan dan ketagihan tidak boleh diabaikan — penguatkuasaan program pendidikan awam dan pantauan perubatan adalah kritikal. Data dari Thailand pula mencatatkan penurunan jumlah tahanan berkaitan dadah selepas dekriminalisasi, menandakan potensi pengurangan beban sistem kehakiman.
4. Cabaran Regulasi dan Rangka Kerja Pengawalseliaan
Model regulasi perlu merangkumi piawaian pensijilan kualiti (GMP), pengawalan THC maksimum, dan sistem penjejakan rantaian bekalan dari ladang ke farmasi. Kesilapan pelaksanaan di Kanada, seperti glut pasaran dan penurunan harga mendadak akibat lebihan bekalan, memberi pengajaran bahawa kuota pengeluaran dan lesen operator perlu disesuaikan mengikut permintaan sebenar. Di samping itu, perlu ada kerangka hukuman yang proporsional untuk penyelewengan — membezakan antara pesalah rekreasi dan pengilang tidak berlesen.
5. Kesimpulan dan Cadangan
Dengan laluan legislatif yang komprehensif, Malaysia berpotensi menjadi hab eksport ganja perubatan ke negara-negara ASEAN yang masih belum mengembangkan industri ini, seterusnya memperkukuh kedudukan ekonomi pertanian negara. Kejayaan memerlukan kolaborasi antara kementerian kesihatan, agensi penguatkuasaan, dan komuniti saintifik untuk membangunkan protokol keselamatan dan standard kualiti yang tinggi. Langkah edukasi berterusan dan dasar sokongan kepada petani kecil—termasuk subsidi awal dan latihan—juga penting bagi memastikan industri ini inklusif dan lestari. Dengan pelaksanaan yang teliti, akta ganja boleh menjadi pemangkin transformasi ekonomi dan kesihatan di Malaysia.
Leave a Reply